Can you handle the truth?

  Εννοείται ότι όλοι έχουν, ή μάλλον έχουμε, μυστικά! Μπορεί να μην έχειs ληστέψει τράπεζα(ακόμα) ή να μην είσαι ο superman(μπορεί και να είσαι) αλλά σίγουρα τώρα κάτι έχειs στο μυαλό σου που σκοπεύειs να τ' αφήσειs εκεί..κάτι που έζησεs, κάτι που έκανεs, ακόμα και κάτι που σκέφτηκεs ή ένιωσεs και δε βρίσκειs λόγο ή το θάρροs να το μοιραστείs. Το να καταπιέζειs ωs ένα βαθμό τιs σκέψειs σου, για 'μένα, δεν σε κάνει κότα(ή όποιοδήποτε άλλο πτηνό, μιαs και μου είναι σχεδόν όλα αντιπαθή), ούτε πρέπει να νιώθειs τύψειs αν "κρύβειs" πράγματα από δικά σου άτομα που γενικά εμπιστεύεσαι. Το να μη μοιράζεσαι τα πάντα-τα μυστικά κατά κόσμον-είναι συνήθωs απαραίτητη προϋπόθεση τηs ομαλήs ροήs των ανθρώπινων σχέσεων και πολύ συχνά αυτό συμβαίνει γιατί(σύμφωνα πάντα και με τιs θεωρίεs τηs Pάνιαs) "μερικέs φορέs αυτό που αισθάνόμαστε δεν έχει καμία σχέση με αυτό που μπορούμε να ζήσουμε"..δηλαδή συχνά η πραγματικότητα δε δημιουργεί τιs κατάλληλεs συνθήκεs. Ποιά είναι όμωs η κυρία; H μαμά μαs;..και περιμένουμε να μαs τα έχει όλα έτοιμα; Τα ρίσκα τη δημιουργούν..γιατί-όπωs λένε-για να ζήσειs κάτι που δεν έχειs ξαναζήσει πρέπει να κάνειs κάτι που δεν έχειs ξανακάνει(ή κάπωs έτσι)..ακόμα κι αν αυτό είναι το φαινομενικά απλό..να μοιραστείs ένα μυστικό σου, να πειs μιαν αλήθεια. Και λέω φαινομενικά γιατί χρειάζεται πολύ θάρροs(..αν δεν χρειαζόταν δεν θα υπήρχε λόγοs να παραμένει "μυστικό")..και ζούμε, να θυμίσω, σε μια εποχή στην οποία αν σε κάτι δυσκολευόμαστε περισσότερο είναι στο να εμπιστευτούμε..και όχι άδικα. Σίγουρα πρέπει να κρατάμε και πράγματα για εμάs αν δεν πιστεύουμε ότι μπορούν να προκαλέσουν κάτι καλό και να προσέχουμε σε ποιον ανοιγόμαστε..γιατί πλέον αυτοί που πραγματικά ενδιαφέρονται είναι νομίζω μετρημένοι..οι περισσότεροι είναι απλώs περίεργοι ή θεωρούν ότι έτσι θα "δεθούν".
  Aυτή η ανάγκη για γνώση των πάντων, ή έστω η απλή περιέργεια, είναι νομίζω φυσικό μαs χαρακτηριστικό και πολλέs φορέs σώζει(γιατί χωρίs αυτήν ίσωs πιστεύαμε ακόμα ότι η γη είναι επίπεδη)..άλλεs πάλι σκοτώνει(γιατί χωρίs αυτήν ίσωs λέμε τώρα ήμασταν ακόμα στον "παράδεισο")..έτσι την πάτησε και η γάτα! Φαντάσου τώρα ότι σκάει..το τζίνι απ' τον Αλαντίν, η Tinkerbell, η νεράιδα των δοντιών, ή και το κουνέλι του Πάσχα στην ανάγκη και σου λέει: ρε φίλε-επειδή σε συμπάθησα-θα σε κάνω να τα ξέρειs όλα. ..ΜΗΝ ψαρώσειs! Εκτόs αν είσαι έτοιμοs να αναλάβειs τιs ευθύνεs, γιατί το αλάνι ο Einstein το 'πε: αυτοί που έχουν το προνόμοιο να γνωρίζουν έχουν το καθήκον να δράσουν. (Kαι είχε κι ένα άλφα IQ.) Στο δικό μου το μυαλό το να ξέρειs μυστικά άλλων ή απλώs παραπάνω πράγματα απ' αυτά που φαίνεται ή καμιά φορά που πρέπει είναι δύσκολο, γιατί βλέπειs τα πράγματα από μια πλευρά που ο άλλοs δεν μπορεί να υποθέσει, συχνά η συμπεριφορά σου απέναντι του αλλάζει χωρίs προφανέs γιατί και έρχεσαι αντιμέτωποs με μια κατάσταση στην οποία πρέπει να κρίνειs το κατά πόσο το να πειs κάτι πραγματικά θα βοηθήσει ή θα θεωρηθεί ανακάτεμα και θα περιπλέξει κι άλλο τα πράγματα. Συνήθωs το να επιλέξειs να πειs ένα ευγενικό ψέμα ή να μην κάνειs ουσιαστικά τίποτα και να μείνειs έξω από μία κατάσταση είναι το πιο εύκολο, αλλά αν ζειs με αυτή τη λογική(του παρτάκια)..δε ζειs!

  Πόσο δύσκολο μαs είναι πλέον να πούμε απλώs την αλήθεια και πόσο αυτή μπορεί να σοκάρει; Οκ δεν πρέπει να λεs ό,τι σκέφτεσαι απλώs επειδή έχειs το δικαίωμα να το κάνειs..αλλά το ψέμα σήμερα δεν είναι απλώs φυσιολογικό(γιατί είναι πιο εύκολο και βολεύει), αλλά τείνει να γίνει(αν δεν είναι ήδη) τέχνη και ολόκληρα επαγγέλματα στηρίζονται πάνω του. Αν και τώρα θα μου πειs ολόκληρεs χώρεs με τιs κυβερνήσειs τουs στηρίζονται πάνω του, τα επαγγέλματα θα κωλώσουν; Και ναι οκ η ωμή αλήθεια, ωs γνωστόν, πονάει και οι περισσότεροι θα σου πουν ότι αν δεν έχειs να πειs κάτι καλό καλύτερα να μην πειs τίποτα..αλλά εγώ σχετικά μ' αυτό σου λέω ότι τα πάντα είναι θέμα τακτ! Η κλασική ατάκα τηs γυναικείαs γκρίνιαs "Δεν είναι το τι είπεs, είναι το πώs το είπεs" μπορεί τελικά και να ισχύει..γιατί τακτ είναι η τέχνη του να λεs αλήθεια χωρίs να δημιουργείs haters, γιατί ο καθέναs την εκτιμάει, ειδικά την όμορφα δοσμένη(χωρίs να αναφέρομαι στα καλοφτιαγμένα ψέματα). Φυσικά και δεν μπορείs να λεs μόνο την αλήθεια, ποτέ κανείs δεν μπόρεσε και συχνά όχι από αδυναμία αλλά από ανάγκη προσαρμογήs στα γεγονότα. Για να μη φανεί εντέλει κι ότι το παίζω Βίβλοs φυσικά υπάρχουν και τα "καλά" ψέματα..το θέμα είναι να μην τα βαφτίζουμε όλα έτσι και όσο μπορούμε και γίνεται να μοιραζόμαστε αυτά που μαs προβληματίζουν, από τη στιγμή που έχουμε τα κατάλληλα άτομα γύρω μαs για να το κάνουμε. Εμπιστεύσου λοιπόν..εσύ ξέρειs ποιόν. Το δοκίμασα. Βοηθάει.
Eντάξει για κάποια πράγματα ξέρειs ότι θα χρειστείs καιρό..ξέρειs κι ότι μπορεί να μη σου φτάσει όλοs ο καιρόs, ποτέ ;