Tάσειs φυγήs..

 Ίσωs είναι η εξεταστική(καλά τι ίσωs αυτήν την κατηγορώ ανοιχτά), ίσωs είναι το event για το Ποσείδι στο facebook(χτύπα το attend σου!..και αs σταματήσω με τα greeklish), ίσωs είναι η λίστα με τα Summer Universities τηs Aegee, μπορεί και τα κορίτσια που μου στείλαν τιs προσφορέs του 18-24 για Κωνσταντινούπολη ή τα σουβενίρ φίλων απ' τα πρόσφατα ταξίδια τουs(αντί να λέω κι ευχαριστώ..), ίσωs-με ακόμα λιγότερεs πιθανότητεs-τα Εrasmus που πρέπει να αρχίσουμε σιγά σιγά να δηλώνουμε..αλλά θέλω όσο ποτέ να φύγω. Νομίζω το σύμπαν με "τσιγκλάει" προκλητικότατα! Και δεν σου λέω ούτε να φύγω, να εξαφανιστώ, να χαθώ από προσώπου γηs, ούτε να "φύυγω" προφανώs, χτύπα ξύλο(οι τάσειs παραμένουν φυγήs), ούτε να ξενιτευτώ, να γίνω μετανάστρια, να αναζητήσω στα ξένα αυτή τη ριμάδα την καλύτερη ποιότητα ζωήs-αν και αυτό το βλέπω να μην αργεί πολύ-(και κάπου εδώ μπορεί να πέσει το soundtrack.."άπονη ζωή" και τα συναφή)..ένα ολιγοήμερο, έστω, ταξιδάκι σε έναν όμορφο προορισμό είχα στο μυαλό μου..που δυστυχώs, για τον έναν ή τον άλλο λόγο, δεν-μου κάθεται. Είναι σίγουρα κι αυτό που όταν διαβάζειs μπορείs να σκεφτείs τα πάντα πέρα απ' αυτό στο οποίο αναφέρεται το βιβλίο που κρατάs..αλλά είναι κι αυτή η αίσθηση που σου δίνει κάθε ταξίδι. Μπορεί να μου αρκεί ακόμα και το πριν..για τον ενθουσιασμό και την ανυπομονισία του να παs ή το μετά για την ανανέωση του αέρα και τηs διάθεσηs και την εμπειρία ή ευχάριστη ανάμνηση που σου μένει(ναι αποκλείω το ενδεχόμενο του να μην είναι ευχάριστη..δεν μου χει τύχει..πριν απ' αυτή τη δήλωση τουλάχιστον). Όπωs και να 'χει ξεφεύγειs, και η ελευθερία που σε κάνει να νιώθειs είναι..αξία ανεκτίμητη(..είπε η τηλεορασόπληκτη). Το κατάλαβα και όταν πριν λίγεs μέρεs με ρώτησαν τι θέλω σίγουρα να κάνω στη ζωή μου και η πρώτη μου σκέψη και απάντηση ήταν "Ταξίδια".. Η έλλειψη timing μου βέβαια είναι γνωστή, είναι η παρέα που δε "θέλει" να συνδιαστεί, αισθάνομαι κι ότι πιέζομαι(και οκ παραγωγικό άνχοs και θεωρίεs, αλλά δεν πιστεύω ότι λειτουργώ όντωs καλύτερα υπό πίεση..δυνατό παράδειγμα και το συγκεκριμένο φανερά πιεσμένο κείμενο, σαν από αγχωμένο ημερολογιο) ή και πιέζω-καταστάσειs,άτομα- ίσωs ζω και λίγο εκτόs πραγματικότηταs που κάθομαι και σκέφτομαι προορισμούs, βαλίτσεs κλπ. Αλλά και 'συ δεν το χειs σκεφτεί; ..άλλωστε ο καλύτεροs φίλοs μου μου είπε ότι where is a will there is a way(δεν είναι Άγγλοs, απλά τα σπάει)!

P.S.: Το μόνο σίγουρο είναι ότι η εξεταστική μου έχει κάνει κακό!..εκτόs του ότι αρρώστησα..μία μέρα διάβασα ολόκληρη και την επόμενη ήπια ό,τι είδοs τσαγιού υπάρχει και έφαγα από αυτά τα πολυδημητριακά(τοποθέτηση προϊόντοs..λαοθάλασσα αναγνωστών προσπάθησε να παραμείνειs ανεπηρέαστη) μέχρι κομπόστα(..ναι ο μπαμπάs μου υποστηρίζει έντονα τιs θεραπευτικέs τηs ιδιότητεs)..τα όνειρά μου(ήταν που ήταν) νομίζω χειροτερεύουν..γιατί το να μου προτείνουν αs πούμε να γράψω το je veux -που έχω για ξυπνητήρι-στην εξέταση των γαλλικών, μιαs και αυτό τουλάχιστον το ξέρω, ίσωs μεν αποβεί προφητικό..αλλά το λεs σίγουρα και ανησυχιτικό! Αρκετά drama queen..ευτυχώs έχει ημερομηνία λήξηs (7/2/2012)! Καλό διάβασμα(χρειάζεται πού και πού, παρά τιs επιπτώσειs του) και καλή συνέχεια, ή αρχή!